La queimada fue creada para espantar a los malos espíritus…

¿Has tenido alguna vez la oportunidad de ver en directo el ritual de la queimada? ¿Conoces el conjuro? ¿Cuál es el motivo de esta tradición? Hoy os vamos a resolver todas estas dudas, pero empecemos desde el principio.

La queimada es una bebida típica gallega de origen celta. El ritual de preparación se debe hacer correctamente, ya que esta dirigido para ahuyentar a los malos espíritus y a las meigas, actúa como protección contra los maleficios y además, tiene facultades curativas.

La queimada es un ritual que se relaciona con el fuego, una tradición perteneciente al mundo pagano y a lo misterioso. Se trata de una “pócima mágica” cuya creación se pierde en las sombras de la noche, donde habitan meigas, hechiceros, almas en pena y almas arrebatadas por rituales de meigas. Las personas realizan este tradicional ritual en una búsqueda de la salvación del alma, revolviendo el brebaje que espantará los malos augurios y atraer a los buenos y grandes espíritus.

El ritual de la queimada es uno de los pocos que se mantiene a día de hoy en nuestra sociedad. Según cuenta la leyenda, se creo para proteger a aquellas personas que lo tomaban de los malos espíritus y las meigas que acechaban a los hombres y mujeres sin motivo alguno, simplemente por pura diversión.

La preparación de la queimada debe estar acompañada de este «conxuro» que todo buen gallego debería conocer:

Mouchos, coruxas, sapos e bruxas.

Demos, trasgos e diaños, espritos das nevoadas veigas.

Corvos, pintigas e meigas, feitizos das manciñeiras.

Podres cañotas furadas, fogar dos vermes e alimañas.

Lume das Santas Compañas, mal de ollo, negros meigallos, cheiro de mortos, tronos e raios.

Oubeo do can, pregón da morte , fuciño do sátiro e pé de coello.

Pecadora língua de mala muller casada cun home vello.

Averno de Satán e Belcebú, lume dos cadavres ardentes, corpos mutilados dos indecentes, peidos dos infernales cús, muxido da mar embravescida.

Barriga inútil da muller solteira, falar dos gatos que andan a xaneira, guedella porca de cabra mal parida.

Con este fol levantarei as chamas deste lume que asemella as do Inferno, e fuxirán as bruxas a cabalo das súas escobas, índose bañar na praia das areas gordas.

¡Oíde, oíde ! os ruxidos que dan as que non poden deixar de quemarse na aguardente quedando así purificadas.

E cando este brevaxe baixe polas nosas gorxas, quedaremos libres dos males da nosa ialma e de todo embruxamento.

Forzas do ar, terra, mar e lume, a vos fago esta chamada: si é verdade que tendes mais poder ca humana xente, eiquí e agora, facede cos espritos dos amigos que están fora, participen con nós desta Queimada.

¿Os animais a hacer vuestra propia queimada? Os dejamos la receta y los ingredientes aquí.